UNO DE LOS PRINCIPALES OBJETIVOS DE LA EDUCACIÓN DEBE SER AMPLIAR LAS VENTANAS POR LAS CUALES VEMOS AL MUNDO. Arnold H. Glasow

jueves, 28 de febrero de 2019

MÁIS MANDAS DO MECO

   Dúas últimas mandas do Meco antes de celebrar o Entroido por todo o alto. Onte tocounos decorar a roupa con pinzas e hoxe poñer algo no pescozo. Aquí están os pementeiros/as mostrando  o ben que cumpliron as mandas.














   Pero non pensedes que sólo estamos de festa no cole, tamén seguimos traballando que hai tempo para todo. Aquí vos deixo a resposta aos dous últimos retos: o primeiro consistía en averiguar as diferencias entre un elefante africano e un elefante asiático; e o segundo era investigar sobre un deus da Polinesia que orixinou as illas Hawai. ¡Parabéns a Mariña, Alex V.S., Dani, Marcos, Gabriel, Rafiña









    Enzo tamén investigou pero en vez de buscar información sobre Maui, buscouna sobre Kanaloa. pero quero recoñecerlle o esforzo de recordar que se trataba dun deus de Hawai.

Imagen relacionada

 E con Maui despedímonos ata mañán que é o noso día grande do Entroido. Seguro que os pementeiros/as veñen todos espectaculares e moi mitolóxicos sobre todo.

Resultado de imagen de gifs animados mitología

martes, 26 de febrero de 2019

EMPEZA O ENTROIDO

      Hoxe foi o primeiro día das Mandas do Meco e tocou vir coa cabeza tapada. Como estaba un día tan bonito, aproveitamos para facer as fotos fóra para aproveitar as raiolas do sol de febreiro.






     E onte tivemos unha visita xenial. Andrés e Ana viñeron mostrarnos un auténtico traxe típico do Entroido galego chamado Mázcara, concretamente da Xironda no concello de Cualedro en Ourense. Primeiro apareceu polo patio na hora do recreo e houbo algún que outro susto. Algúns pementeiros/as escaparon correndo buscando refuxio na casiña. Pero despois xa superado ese susto inicial, Andrés mostrounos con máis calma o seu traxe, a máscara, o sonido que fai cando se move... O traxe é realmente espectacular, cun traballo delicado e tremendamente detallista e elaborado, a máscara levaba unha pel de raposa pola parte  de atrás e hai que ter moito control cando se leva posta porque o ángulo de visión é moi limitado e produce certa claustrofobia; e tamén hai que controlar moi ben os cencerros para facer sonidos rítmicos e constantes. A verdade é que nos gustou moito esta visita que Andrés e Ana nos fixeron a infantil. Permitíronlle aos nenos/as tocar a pel e probar a máscara e os peques disfrutaron moito. É xenial que se vaian recuperando estas tradicións galegas porque hai tempo para todo, para viaxar lonxe e descubrir tradicións completamente diferentes ás nosas e para permanecer aquí disfrutando do que é máis noso.